Reisverslagen

Puno - La Paz

7.30u driving time... mmm... dat werd even in de wind geslagen door een fotosessie aan het water...
Uiteindelijk rolden we het eilandje af en zetten koers richting grens... we verlieten Peru en gingen Bolivia binnen...
Eerst werden we nog 2 x door de politie gestopt... alle papieren werden gecontroleerd en met een verwittiging om rustiger te rijden kwamen we er van af...
De exitstempel van Peru werd in 2 minuten getamponeerd ... eerst de paspoorten en dan de auto’s...
enkele meters door niemandsland overbruggen en hopla... daar ligt Bolivia...

De entréestempel ging alsook vanzelf... eerst een groen papiertje invullen en dan de stempel en klaar... de auto was iets complexer... de oude man van de douane gaf de opdracht om een formulier online in te vullen... we doken achter de pc van het copywinkeltje... tikten alle gegevens in op het scherm... kregen het papier uitgeprint wanneer het allemaal correct was... dit herhaalde we nog 9 keer voor de Chinezen... met het uitgeprinte papier, een kopie van het paspoort en een kopie van het rijbewijs moesten we weer bij de douane binnen... daar kreeg je een stempel en met die stempel mocht je naar de politie... Jan Willem hield zich bezig met de paspoortstempels, ikzelf kroop achter die verouderde pc en tikte Chinese namen in en Wouter pendelde tussen de douane en de politie... al bij al verliep alles vrij vlot... op 2 uurtjes was alles geklonken...
zo... Bolivia here we come...!!

Nog 150 km door Bolivia naar La Paz... wat een prachtig uitzicht ! Een onwaarschijnlijk mooi plaatje van de bergen en het meer van Titicaca... adembenemend !
We genoten van elke meter... Bij een fotostop van het peloton checkte Wouter even de radiator van Howard... fantastic... alles poederdroog...!!
Het was best al laat wanneer we het hotel bereikten... we waren ook weer een uurtje opgeschoven... momenteel leven we op 5 uur later dan op het thuisfront...
Het eten was weer prima!

Ondertussen was de sensor van Howard zijn Disco aan de receptie gearriveerd... 2 x de prijs van bij ons maar bon... Het is dan ook "la Paz"... Wouter stak de sensor in een m'n van tijd op zijn plek en alle lampjes en belletjes waren weer uit op het dashbord... Howard was weer een blij en dankbaar mens!
Voldaan maar toch vermoeid legden we ons horizontaal ! Slaap zacht en tot morgen!