Reisverslagen

San Miguel - Leon

Ontbijt rond 7u...
niet zo heel veel kilometers, 310 om juist te zijn maaaaaar.... niet 1 maar 2 grensovergangen...
Eerst van El Salvador naar Honduras en dan weer van Honduras naar Nicaragua....
Nog 55 km genoten we van de kleine typische dorpjes van El Salvador...
We arriveerden eerst aan het douaneloketje om El Salvador te verlaten... De man met de pet keek onze chassisnummer na... we kregen een papiertje waarvan we een kopietje lieten maken... terug naar de man met de pet, een sticker op het papier en dan nogmaals 2 kopieën hiervan...
dan mochten we de weg verder zetten naar immigratie... daar werden de paspoorten heel snel uitgestempeld...
We passeerden de brug en daar mochten we weer in de rij om het paspoort in te stempelen zodat we Honduras in mochten... voor deze stempel betaalden we 3 dollars per paspoort... dan begon het pas... 2 kopieën van het paspoort, 2 kopieën van het rijbewijs, 2 kopieën van het inschrijvingsbewijs, en nog eens 2 kopieën van de entreestempel én de El Salvador vergunning, alsook 2 maal... man man man... meer kopieën dan de bibliothecaris... deze stapel papieren mocht bij de ambtenaar ingeleverd worden... dan betaalde je 40 dollar en pas daarna kreeg je je definitieve vergunning ! na een goede 3u mochten we beschikken...
Wouter maakte van de tijd gebruik om de remschijven van Bas te vervangen... tja... alle tijd nuttig invullen hé...
We reden 130 km door Honduras en reden vol op de grens van Nicaragua...
De procedure om uit Honduras te rijden ging vlotjes... paspoort uitstempelen en autovergunning inleveren... klaar...
Hello Nicaragua... here we come... enfin... als de papieren klaar geraken dan toch...
paspoort instempelen, 25 dollar betalen en naar de douane... weer een zooitje... eerst met een ingevuld papiertje naar een mannetje buiten... die controleerde de auto... geen smokkelwaar, geen wapens, geen drugs.... niets van die troep... okido een stempel op het papier en weer naar het loket... eerst nog even een verzekering van 12 dollar afsluiten en weer naar het loket... stapel papieren inleveren... héél lang wachten want het mannetje typte zéér langzaam... oeps... dan nog alle papieren inscannen en dan stempelen... fiiiieeeeuuuwwww... eindelijk klaar....
120 km in rechte lijn naar Leon, het kleine stadje waar we overnachten...
Dat zou vlot moeten gaan maar werkzaamheden hielden ons een lange tijd op... De zon dook zachtjes achter de horizon en we lieten ons moe maar voldaan aan tafel glijden...
Slaap lekker en tot morgen !!