Reisverslagen

De dag begon om 7u… geen ontbijt… gewoon gas en rijden…

Een etappe van 690 km hadden we voor de boeg…
De Pan Americana leek een lange saaie weg maar dat was minder dan waar…
Prachtige afwisselingen van landschappen kleurden het decor… de kust, water, duinen, bergen, uitgestrekte zandvlaktes… het zat er allemaal tussen…
We passeerden langs verschillende authentieke vissersdorpjes waar nog heel ambachtelijk alles aan land getrokken werd en à la minute eetklaar werd gemaakt…
We maakten een koffiestop wanneer we de Disco van Werner en Corinne langs de kant zagen staan… leuk weerzien na enkele dagen… gezellig ! Piet, Lies, JW en Brenda genoten allen van Werner’s nespresso bar…
We vervolgden onze etappe richting Lima…
Regelmatig kwamen we challengers tegen… ook Joe en Robert passeerden onze Defender aan een niet bij te houden tempo… ai ai ai… als dat maar goed komt zei Wouter nog… we reden een hele tijd bergop en hopelijk werd de Laro van Joe in zijn toeren gehouden anders zou hetzelfde probleem van gisteren zich wel eens kunnen herhalen…
Nog geen uur later ging de telefoon… Joe en Robert weer aan de kant… 160 km voor ons Lima hotel… bouten opnieuw afgebroken… de plek waar ze stonden verleende zich niet tot enkele uren sleutelen… slepen dan maar… fiiieeuuuwww en dit voor 160 km… Robert en Joe vonden dit geen optie dus werd ik achter het stuur van Joe gezet, Robert naast me en Joe bij Wouter…
Na enkele kilometer slepen ging Wouter aan de kant… ik volgde uiteraard vanzelf… motorkap openmaken want Wouter wilde eerst wat proberen… hij placeerde een griptang op de turbo, hing er voor de veiligheid nog een spanbandje omheen en kletste de kap weer toe… sleeplint losmaken en proberen… het ging perfect…
160 km voorwaarts richting hoofdstad van Peru…
De laatste 7 kilometer waren een drama… 2 uur namen ze in beslag… meer dan 45 minuten stonden we gewoon stil… geen enkele voor of achterwaartse beweging te bespeuren… we mogen dus niet klagen van de Antwerpse of Brusselse ring… dat is er helemaal niets tegen… geen reden tot zeuren meer…
Bon… we genoten van een heerlijk douche… Corinne en Werner inviteerden ons in het gekende sterrenrestaurant Astrid & Gaston… wat een heerlijk uitnodiging… het diner was op en top lekker… de gezelligheid was zoals altijd piccobello !
We bestelden verschillende gerechten om te sharen… fantastisch… alles werd zorgvuldig geproefd en goedgekeurd met een uitmuntend ! Een avond om niet te vergeten… bedankt Werner en Corinne !
De taxi die ons naar het hotel terugbracht viel net niet uit elkaar…
Het duurde geen 30 seconden om dromenland te bereiken…
Slaap lekker en tot morgen !